ترویج فرزند آوری یا اباحه گری در شهر؟!
ترویج فرزند آوری یا اباحه گری در شهر؟!

چندسالی است که در سایه اغماز و چشم پوشی دستگاه های نظارتی و انتظامی کشور برخی پزشکان و دیگر دست اندکاران اقدام به جذب متقاضیان اهداء تخمک و جنین و اجاره رحم از طریق پیشنهاد ارقام چندده میلیونی و چندصد میلیونی کرده اند که خالی از آسیب های اجتماعی و جانی نبوده و نیست. و این روزها این اتفاق در حالی عادی سازی و فراگیر شدن است.

به گزارش پایگاه خبری آدلی نیوز، اخیرا تراکت هایی با مضمون اهداء تخمک و اهداء جنین در مناطق کم برخوردار و محروم پایتخت در سطح گسترده ای توزیع و بر در و دیوار شهر و منازل نصب شده است که حاکی از اتفاقی نامیمون و نامبارک در کشوری با تمدنی چندهزار ساله است.

به نظر می رسد؛ گروه هایی سازمان یافته و مافیایی به واسطه هر قدم پیشرفت علمی در کشور و جهان، آماده سوء برداشت و مهیای سوء استفاده و سوداگری تحت پوشش قانون و حتی تلقینات شرعی و عرفی جامعه هستند.

 

اجاره رحم زنان و بنابر شنیده ها دختران نیازمند در کشور ایران اسلامی به بهانه های فرزندآوری و ازدیاد جمعیت به حدی فراگیر شده است که این گروه ها بی هیچ ابایی اقدام به ترویج و اشاعه رویه های ناصواب در سطح جامعه چند ده میلیونی پایتخت ایران و طبعاً در  دیگر استانها و شهر های محروم و کم بضاعت می کنند.

حال اینکه؛ دستگاه های نظارتی و انتظامی در این بین چه نقش و جایگاهی دارند و اینکه آیا این دست اقدامات واقعا در چارچوب قانون و مقررات کشور صورت می گیرد یا خیر؟ و اینکه چرا در صورت غیرقانونی بودن با این طیف متخلفان اجتماعی برخورد نمی شود؟ خود سوالات بی پاسخی است که اذهان جمعی به دنبال آن هستند.

قاعدتاً حتی با فرض قانونی بودن این دست فعالیت برخی پزشگان و بیمارستان ها در سطح کشور و نیروهای درگیر، می بایست نظارت های عالیه و کنترلی در خصوص آنها اعمال و فضای جامعه را به این شکل ملتهب و با نصب تراکت و ایجاد شبکه های اجتماعی و مجازی اذهان جمعی و خرد جمعی را دچار چالش نکنند.

از آنجا که پیش تر این اتفاق کاملا زیرزمینی و نامحسوس و در سکوت کامل، در جریان بود. اما این روزها گویا کلاه از سر قانون و مردان قانون و ناظرین قانونی بر مراکز بهداشتی و درمانی افتاده و دست اندرکاران این دست اقدامات بی هیچ واهمه ای در سطح شهر و در بین مردم اقدام به تبلیغ و رویج فعالیت های خود با هدف کسب درآمد ولو به بهای جان زنان و دختران این مرز و بوم در پوشش شرع و قانون جولان و در بیمارستان ها و در عیان صورت می دهند.

به نظر می رسد؛ این فرهنگ وارداتی با رنگ و لعاب علمی و عملی در کشورهای کم جمعیت و رو به پیری، دامن گیر ایران اسلامی علی رغم همه ممنوعیت ها و محدودیت های شرغی و قانونی نیز شده و در حال گسترش و عادی سازی است.

حال اینکه به واقع فرزندان متولد شده تحت سرپرستی چه کس و کسانی یا گروه هایی و با چه هدفی قرار می گیرند، موضوع چالش برانگیز دیگری است که هنوز بدان ها پاسخ داده نشده است.

انتهای پیام/

  • نویسنده : غلامرضا محمدی