به گزارش پایگاه خبری آدلی نیوز، افتتاح بیستمین نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان تهران و نمایشگاه بین المللی آسانسور، پله برقی، بالابرها، نقاله ها و تجهیزات جنبی در واپسین روز هفته تعاون با حضور وزیر راه و شهرسازی و سررست وزارت صمت، در حالی کلید خورد که درب های سالن ۱۸ نمایشگاه بین المللی تهران و محل افتتاح نمایشگاه به روی حاضران و مشارکت کنندگان و بازدیدکنندگان طی مدت اجرای نمادین مراسم افتتاح بسته و از حیث پوشش رسانه ای نیز این مراسم در سکوت خبری برگزار شد.

نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان تهران که هرساله پذیرای ۱۲۰۰ تا ۱۴۰۰ شرکت داخلی و خارجی و همچنین هیأت های تجاری و بازرگانی از کشورهای مختلف علی الخصوص کشورهای منطقه و صنعتی بود، در بیستمین دوره فعالیت خود با ظرفیت حداکثر یک سوم ظرفیت دوایر گذشته با لحاظ مشارکت کنندگان در نمایشگاه بین المللی آسانسور، پله برقی، بالابرها، نقاله ها و تجهیزات جنبی آغاز کرد که حکایت از ریزش ۷۰ تا ۷۵ درصد و عدم اقبال عمومی این نمایشگاه نسبت به سال های گذشته حتی از منظر بازدیدکنندگان عام است.

نکته حائز توجه اینکه؛ صدور مجوز برگزاری نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان و ادغام نمایشگاه بین المللی آسانسور، پله برقی، بالابرها، نقاله ها و تجهیزات جنبی در آن (یعنی برگزاری هم زمان دو نمایشگاه بین المللی) با توجه به الزام در رعایت پروتکل های بهداشتی در ایام پیک کرونا و شیوع گسترده و همه گیر شدن این بیماری در سراسر کشور عدول از تمهیدات و برنامه های بازدارنده وکنترلی ستاد ملی کرونا و نادیده گرفتن سلامت جامعه تلقی می شود و سکوت جامعه رسانه در پوشش اخبار و رویدادهای نمایشگاه های مزبور در ایام برگزاری و عدم استقبال عمومی به رغم اطلاع رسانی و تبلیغات تلویزیونی این نمایشگاه خود حاکی از هوشیاری و اعتراض عمومی به اتفاقاتی از این دست است.

مشارکت تنها ۴۵۰ شرکت از جمع ۱۲۰۰ تا ۱۴۰۰ مشارکت کننده نمایشگاهی در بیستمین دوره نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان را با توجه به گلایه ها و اعتراض ها و حواشی پیرامون این نمایشگاه طی دوایر گذشته ولو به بهانه شیوع بیماری کرونا، نوعی هشدار و مطالبه گری می توان تلقی کرد که خواستگاه آن ریشه در تعدیل روزافزون صنعت نمایشگاه و مغفول ماندن مطالبات فعالان در این صنعت از دولت و متولیان امر است.

نکته دیگر، اعتراض هر ساله مشارکت کنندگان در نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان نسبت به فرآیند برگزاری و بروکراسی بعد از اختتام نمایشگاه و چرایی انحصار این نمایشگاه در انحصار اتاق تعاون ایران است که عاری از هرگونه سنخیت با صنعت ساختمان و حِرف مربوط و دغدغه های فعالان در این صنعت است که نمود بیرونی آن در بی نتیجه بودن برگزاری این نمایشگاه طی ۲۰ دوره متوالی و انحصاری و هدررفت ده ها میلیارد تومان هزینه تحمیل شده به مشارکت کنندگان در این نمایشگاه با عاملیت اتاق تعاون ایران می باشد که از منظر کارشناسی و حتی عمومی کاملاً مشهود، عینی و قابل لمس است.

اگر از حضور وزیر راه و شهرسازی که به دنبال راهکاری تا توفیق در اجرای مغفول مانده طرح اقدام ملی و سرپرست وزارت صمت تا جلب اعتماد  و اطمینان تصمیم گیران و تصدی بر کرسی وزارت بگذریم، عدم استقبال مسئولان کشوری و لشگری و نمایندگان مجلس و متولیان نهادها و سازمان ها و حتی انجمن ها و کانون های مرتبط با صنعت ساختمان و ریزش مشهود مشارکت کنندگان و بازدیدکنندگان تخصصی و عمومی، همه و همه مبین عدم اقبال عمومی نسبت به این نمایشگاه و شاید فعالیت های نمایشگاهی در وانفسای اقتصاد رو به افول ایران است که چاره اندیشی تا شکستن انحصار فعالیت های نمایشگاه و واگذاری این نمایشگاه به اهلیت آن و رونق بخشیدن به فعالیت های صنعتی با محوریت صنعت ساختمان اقدام عاجل و کارگشا در این مسیر باشد.

دست های خالی اتاق تعاون ایران به عنوان بانی و متولی برگزاری نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان و همچنین نمایشگاه بین المللی آسانسور، پله برقی، بالابرها، نقاله ها و تجهیزات جنبی و دیگر نمایشگاه هایی مستقیم یا غیرمستقیم در برگزاری و اجرای آنها دخالت دارد، نشان از نگاه انتفاعی اتاق تعاون ایران عاری از هرگونه تعهد به جامعه هدف در بحث برگزاری نمایشگاه ها دارد که تداوم این روند جدای از لطمات وارده بر اعتبار و جایگاه اتاق تعاون، سناریوی دنباله دار تا افول روزافزون و فروریختن پایه ها و ستون های صنعت ساختمان و حِرف پیرامون این صنعت است که خواسته یا ناخواسته اتاق تعاون ایران مجری و عامل این اتفاق در کشور تلقی می شود.

از هم گسستگی زنجیره و دلیل گسیختن اتفاق نظر بین انجمن ها و نهادهای غیردولتی صنعت ساختمان تا شکست تمهیدات و تدابیر توسعه ای این صنعت، ریشه در واگذاری فعالیت های نمایشگاهی و جمعی این صنعت به غیر از اهالی صنعت ساختمان و جامعه مهندسین دارد و جبران واماندگی و از هم پاشیدگی صنعت ساختمان طی ۴۰ ساله بعد از پیروزی انقلاب در صورت تداوم این روند امری بعید و غیرقابل جبران خواهد بود.

با توجه به تحولات توسعه ای و اصلاحی در نظام مدیریتی کشور، نگاه تخصصی به فعالیت های نمایشگاهی علی الخصوص نمایشگاه های مربوط با صنعت ساختمان، نفت و پتروشیمی، مطبوعات و کتاب و امور فرهنگی و … یک ضرورت انکار ناپذیر است که لاجرم باید در این مسیر گام برداریم ولذا جلب و جذب مشارکت فعالان ساختمانی و واگذاری امتیاز برگزاری نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان به انجمن ها و نهادها و سازمان های متولی این صنعت اقدام عاجل، هوشمندانه و تخصصی است که حسب درایت و هوشمندی تصمیم گیران بعد از بیست دوره، اتفاق نظر مبارکی است که می بایست منتظر آن باشیم.

نارضایتی مشارکت کنندگان در بیستمین دوره نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان از حیث عدم حضور بازدیدکنندگان عام و خاص، تصمیم گیران و سیاستگذاران و متولیان اجرایی و سازمان ها و نهادها و تشکل های مرتبط با صنعت ساختمان و اصرار بر برگزاری این نمایشگاه در ایام پیک کرونا که جز هزینه هیچ عایدی برای مشارکت کنندگان نداشته، دال بر ناکارآمدی بانیان امر در بحث برگزاری نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان تهران دارد و تأکید بر واگذاری امتیاز برگزاری این نمایشگاه به غیراز اتاق تعاون ایران.

نمایشگاه بین المللی صنعت نمایشگاه تهران به عنوان یکی از بزرگترین و پربازدید ترین نمایشگاه های کشور که در ۱۵ دوره نخست پذیرای تعداد کثیر بازدیدکنندگان عام و خاص بود، طی داویر اخیر با ریزش چشمگیر و مشهودی مواجه است از منظر کارشناسی و تحلیلی می بایست ملاک عملکرد بانیان برگزاری نمایشگاه و فعالان در این صنعت باشد ضمن آنکه پردازش رسانه ای و خبری این نمایشگاه بر خلاف دیگر نمایشگاه ها أسف بار و با عدم اقبال جامعه رسانه مواجه بوده است.

در بحث عملکرد اتاق تعاون ایران همان بس که، دست های این اتاق بلحاظ دستاوردها و عملکردهای قابل طرح و دفاع طی هفته تعاون، خالی بود.

انتهای پیام/